اشتراک گذاری
در میان جاذبه های دیدنی و بناهای تاریخی کشور هند ، رنگ و بوی معماری و فرهنگ دیرینه ایرانی شما را متحیر خواهد کرد. زمانی که همراه با تور مسافرتی هند سفری به دهلی را آغاز می کنید شاید بنایی به اندازه مقبره همایون شما را مجذوب خویش نکند.
همایون در میان پادشاهان مغول از لحاظ خصوصیات به فرهنگ و مرام ایرانی نزدیک تر بود. مادر همایون ایرانی و همسری که به عنوان ملکه اختیار کرد، نیز زنی متدبر از دیار ایران بود. همایون در شرایط سخت حکومتش حفظ تاج و تختش را مدیون ایرانی ها شد و به دلیل علاقه بسیاری که به ایارن و فرهنگ ایرانی داشت، زبان دربارش را فارسی کرد و خود دیوان شعری با زبان پارسی دارد. بنای همایونی که رنگ و بوی ایران می دهد، به عنوان معماري معرف ذوق و سليقه استعداد و كارداني دو ملت باستاني آسيا ايران و هند است که جان و روح این بنای تاریخی را تحت تاثیر قرار داده است.
محوطه زیر گنبد مقبره همایون الهام گرفته از محوطه زیر گنبد بنای گنبد سلطانیه است و دلیل آن بازدید شاه همایونی از این گنبد بوده است و نسبت به طراحی و معماری آن بسیار علاقه نشان می داد. معمار آن سید محمد بن میرک غیاث الدین بود که به دستور همسر همایون حمیده بانو بیگم به مدت 8 سال ساخته شد. محمد بن میرک غیاث الدین آرامگاه همایون را در وسط باغ ساخت . باغ در چهار بخش اصلی تقسیم شده است که هر بخش توسط کانال به 36 بخش دیگر جداسازی شده است.
بنای همایونی از قرن 17 تا قرن 19 باغ به تدریج با مقبره فرزندان همایون و همراهان او پر شد و چند امپراتوران مغول حتی در داخل مقبره همایون خاک سپاری شدند. با گذشت زمان مقبره همایون عنوان گورستان سلسله مغول به دست آورده است. علاوه بر این، آرامگاه همایون اولین آرامگاه در شبه قاره هند است.
مقبره همایونی بر روی سکوی که ارتفاع آن در حدود 7 متر قرار دارد. ساختمان از سنگ های قرمز رنگ ساخته شده و آرامگاه از سنگ مرمر زرد، سیا و سفید تشکیل شده است. مقبره دو طبقه به رنگ سفید است، گنید آن از سنگ مرمر با رنگ سفید به سبک فارسی گنبد سنگ مرمر است که به نظر می رسد وزن و بی تعقل تاج گذاری کرد. ارتفاع مقبره همایون 47 متر است، و وسعت آن 91 متر است. ردیف پایین تر به شکل مستطیل با قوس هایی ساخته شده است که تزئین کننده اطراف محیط ساختمان است.
امپراتور مغول، همایون در سال 1556 درگذشت و در قصر خود در دهلی به خاک سپرده شد.
در سال 1565، حدود 9 سال پس از مرگ همایون، ملکه او (حمیده بانو بیگم) تصمیم به ایجاد مقبره ای زیبا برای همسر خود گرفت. ساخت و ساز حدود 8 سال به طول انجامید و در سال 1572 به پایان رسید.
کاهش این اثر تاریخی تقریبا بلافاصله پس از ساخت و ساز آن آغاز شده است و کشور هند به پایتخت به Agra منتقل شد، سلسله مغول شروع به سقوط و این بنای تاریخی اهمیت خود را میان فرمانرواین از دست داد. پس از گذشت یک قرن از ساخت و ساز این بنای تاریخی باغ هایی سر سبز و زیبا اطراف آن برای افرادی که در نزدیکی آرامگاه می امدند، استفاده شد. در سال 1857، پس از تهاجم بریتانیا به دهلی نو هند، این باغ سبز با باغی به سبک انگلیسی جایگزین شد. بعد از 1903-1909 بع دستور نایب السلطنه، لرد کرزن، توجه بیشتری به باغ گردید.
در سال 1993 آرامگاه همایون به عنوان یکی از میراث جهانی از سوی یونسکو معرفی شد. از آن زمان در این مجموعه چند پروژه انجام شد. ترمیم عمده ای از بنای تاریخی و باغ اطراف آن در طول سل های 1999-2003 مورد اقدام قرار گرفت. در نهایت تمام بناهای تاریخی و فضاهای سبز آرامگاه همایونی کشور هند دوباره بازسازی شد. کانال های آب باغ دوباره کار گذاشته شد و یک سیستم گردش آب جدید برای کانال ایجاد شد، بیش از دو هزار درخت در باغ کاشته و چشمه های باغ دورباره به جریان افتاده شد.
آرامگاه همایون به راحتی از طریق حمل و نقل عمومی در دسترس است. شما می توانید یک قطار از ایستگاه مرکزی دهلی نو به ایستگاه نظام الدین شرق سوار شوید. از ایستگاه شرق نظام الدین نیز کمتر از 500 متر دروازه های این مجموعه تاریخی را خواهید یافت.
هزینه ورود به مقبره برای افراد و تور گردشگری هند متفاوت است. برای شهروندان هند و بازدید کنندگان از سارک (بنگلادش، نپال، بوتان، سریلانکا ، پاکستان، مالدیو و افغانستان) و کشورهای BIMSTEC (بنگلادش، نپال، بوتان، سریلانکا، تایلند و میانمار) 10 روپیه است. و افراد دیگر باید 5 دلار برای هر نفر پرداخت کنند. ورودی برای کودکان تا 15 سال رایگان است.
ساعت خاصی برای ورود به مقبره تعریف نشده، عموماً از طلوع ساعت 5 صبح تا غروب مقبره برای بازدیدکنندگان و گردشگران کشور هند ، باز می باشد.